Er was eens een tafel

Ik maak beelden met een tafel als uitgangspunt. Ik hou van de eenvoudige vorm en heldere betekenis. Op vier poten staat het meteen ook lekker, geen sokkel nodig. De tafel is een stabiel vertrekpunt om emoties te verbeelden, te vervormen tot dieren en vreemde combinaties te zoeken. Heel vaak een tegenstelling: dicht en open, zwaar en licht, hard en zacht.

Ik zoek die tweedeling nu meer in het beeld zelf. Bijvoorbeeld door hard staal zo te buigen tot het een getekende vorm lijkt. Altijd op zoek naar balans.

Interview in ‘Beelden’ door Martin Pieterse: Over de Klaphekvijver in Ede wandelt een metershoge rode tafel, gewoon over het water, alsof het zo hoort. Een wandelende tafel etc……(in bewerking). Artikel Antonie de Ridder n.a.v. expositie Nederlandse Kring van Beeldhouwers… (in bewerking)